Beni Bırakıp Burada Gitme Güzeller Güzeli

Merhabalar sevgili müzik dostlarım. Bir yeni hikâye ile yeniden birlikteyiz.

İnsanın sevdiklerini kaybetmesi büyük acıdır, hepimiz mutlaka yaşayıp görmüşüzdür. Çoğu acılar bambaşka duygular yaratır insan ruhunda. O yüzden aslında büyük eserlerin, romanların, şiir ve bestelerin, heykellerin ve de tabloların, sanatçıların büyük travmalarının sonucunda gelmesi aslında tesadüf değildir. Yaşamın her anı mutlaka başka bir şeye esin kaynağı ama acı bambaşka bir dürtü olabiliyor. İlk aklıma gelen küçük bir örneği de Picasso’nun iç savaşta çektiği acıyla yaptığı “GUERNICA” tablosudur.

Bugün anlatacağım hikâye de böyle bir travmanın sonucu ortaya çıkmış.

Bir evlat sevgisinin, evladı kaybetme korkusunun hikayesi bu.

1959 doğumlu Türk şairi ve güfte yazarı Mehmet Erbulan’ın yazdığı şiir ve bu şiirin bestelenmesinden bahsedeceğim sizlere.

Mehmet Erbulan TRT’de ses kayıt ve montaj teknisyeni olarak çalışmıştır. 2006 yılında kaybettiğimiz Erbulan, çok güzel ve tanınmış şarkıların şairidir.

Erbulan, bir gün iki gözü kan çanağı, hatta saçı sakalı birbirine karışmış bir şekilde TRT’ye gelir. Panik ve ağlamaklı aynı zamanda da çok üzgündür. Bestekâr Ali Şenozan’a, “Al hocam bu benim yavrumun son hatırasıdır” diyerek yazdığı son şiiri verir. Ali Şenozan şaşırmış ve ne olduğunu anlamadan elinde şiirle kalakalmıştır. Durumu daha önceden bilenler, “Hocam Mehmet’in oğlu çok kötü bir trafik kazası geçirdi. 15 gündür yoğum bakımda” derler. Ali Şenozan büyük bir üzüntünün duygu yoğunluğu ile şiiri alır ve bunu hüzzam makamında besteler. İşte bu beste, sevgilerin en büyüğü evlat sevgisinin, evladı kaybetme korkusunun ortak haykırışının notaya dökülmüş halidir. Ha bu arada minik yavru yoğun bakımdan çıkmış ve kısa sürede de iyileşmiştir. Erbulan’ın duaları kabul olmuş ve Tanrı evladını bağışlamıştır.

Beni bırakıp burada gitme güzeller güzeli

Ermeden daha murada gitme güzeller güzeli

Garip gönlümün maralı, gözyaşlı gönül karalı

Bırakıp beni yaralı gitme güzeller güzeli

 

Zeytin gözlüm melek yüzlüm, tatlı dillim, şirin sözlüm

Sürmelim, sevgilim, nazlım gitme güzeller güzeli

Gelmeden yolun sonuna ne dedim gitti gücüne

Dayanamam bu acına gitme güzeller güzeli

Kalın sağlıcakla…