Çocuk Odaklı Bayram Geleneği

Günümüzde her dini bayramda dilimizden dökülen o cümle: ‘’Nerede o eski bayramlar…’’ Ve aklımızda rahmetli Barış Manço’nun ‘’Bugün Bayram’’ isimli o güzel şarkısı… Sanırım eskiye özlem duygusu en çok da böyle önemli günlerde hissediliyor. Öyle ki kendi çocukluğumuzu düşündüğümüzde tertemiz kıyafetlerimiz ile ellerimizde poşetler, kapı kapı evleri dolaşıp şeker ve harçlık  toplama heyecanını yaşamak sanırım çocukluk günlerimizden kalan en güzel duygulardı…

Şimdilerde ise bu tür küçük mutluluklar çocukları belki bizleri heyecanlandırdığı kadar heyecanlandırmasa da, her şeye rağmen biz büyükler olarak çocukları mutlu etmek ve büyüklerimizi ziyaretlerimiz, bayram alışverişleri ve hazırlıklarının yanında çocuklarımızı da bayram heyecanı ve mutluluklarına dahil etmeliyiz. Çünkü belki de bizler için fazla bir şey ifade etmeyen küçük mutluluklar çocukların dünyasında kocaman heyecanlara ve hayatları boyunca unutamayacakları kalıcı anılara sebebiyet verebilir…

Yaşam boyunca her daim önemini koruması gereken çocuklar özellikle de bayram gibi böyle güzel günlerde daha çok mutlu edilmelidir... Çünkü bakıldığında çocuklarımız evlerimizin bereketi, ülkemizin de geleceğidir. Öyle ki Mustafa Kemal Atatürk’ün Türkiye Millet Meclisinin açıldığı gün olan 23 Nisan 1920 tarihini çocuk bayramı olarak ilan etmesi boşuna değildir. Kültürel kodlarımızda yer alan ve de inancımız gereği çocuklara verdiğimiz değeri hem milli hem dini bayramlarımızda, onların hafızalarında güzel, tatlı anılar olarak kalması bakımından küçük hediyeler ile daha anlamlı hale getirebiliriz. Bunun için bütçemizi de çok zorlamayacak şekilde bir miktar harçlık, şeker, oyuncak gibi onları mutlu edecek malzemeler ile minik hediye paketleri hazırlamak bile yeterli olacaktır.

Geçmişteki bayram geleneklerimize baktığımızda Osmanlı Dönemi’nden 90lı yıllara kadar  özellikle de küçük çocuklara bayram coşkusunu yaşatmak ve onları mutlu etmek adına ‘’Bayram Panayırları’’ düzenlenirdi. Bu panayırlarda oyuncakçılar, şerbetçiler ve yiyecek tezgâhları yer alır, maddi durumu iyi olmayan çocukların da buralarda gönüllerince eğlenebilmesi ve yiyecek yemeleri için yardım edilirdi. Bu panayırlar halkın toplumsal açıdan kaynaşmasını sağlardı. O dönemi ve o günkü şartları da düşündüğümüzde çocukların bu panayırların kurulmasını büyük bir merak ve heyecanla nasıl beklediklerini tahmin edebiliriz… Günümüz şartlarını düşünürsek de halen bir çift ayakkabıya, yeni bir giysiye dahi ihtiyacı olan çocukların bu tür ihtiyaçlara kolay ulaşabilmesi ve zengin fakir ayırt etmeksizin halkın toplumsal bir dayanışma halini yaşaması bu tarz geleneklerin ne kadar anlamlı olduğunu gösteriyor… Ve modern zamanlarda bu tür gelenekler devam etmese de kişisel yaşamımızda çocuklar için bayram günlerini daha anlamlı hale getirebiliriz.