Beşiktaş’ta öğrenci iken sesinin güzelliği ile çevresinin beğenisini kazanan Radife Erten, ilk öğretmeni Hikmet Koptagel ve Hafız Burhan Bey’in teşvikiyle Kanuni Necmi Yar’dan ilk müzik eğitimini almıştır. 1938 yılında Ankara Radyosu’nda çalışmalarını sürdürmüştür. Daha sonra klasik koro öğretmenliğine kadar yükselmiş ve uzun yıllar, Mesut Cemil Bey’in yardımcılığında bulunmuştur.
Radife Hanım Celal Erten ile evlenmiştir. Büyük aşkla bağlı olduğu eşinin askerlik vazifesi nedeniyle ayrı kalmaları ve eşine duyduğu hasret ile yazdığı “Saçına Taktığım Güller Solmadan” şiirini Hüzzam makamında bestelemiştir.
“Saçına taktığım güller solmadan
Bırakıp gitti de çilem dolmadan
Ağlayan gözlerime yar olmadan
Bırakıp gitti de çilem dolmadan”
Bu beste uzun yıllar radyoda çalınmıştır.
Radife Hanım daha 13 yaşında iken Hocası Nuri Halil Poyraz, İstanbul Sirkeci Postanesi’nin üstünde yeni açılmış İstanbul Radyosu’na götürmüştür. Sesi çok beğenilmiş ve aynı gün radyonun daimî kadrosuna alınmıştır. Yaşı tutmadığı için hemen yaşı büyütülüp memuriyet hayatı da başlatılmıştır.
Radife erten, pek çok geleneksel ezgiyi unutulmaktan kurtarmış ve radyo repertuarına kazandırmıştır. Başta İstanbul türküleri olmak üzere, mâni ve semai gibi geleneksel eseri derleyerek okumuş ve okutmuş. Bu eserleri, taş plaklara okuyarak, hatırlanmasını ve yeniden sevilmesini sağlamış. Hocası Cevdet Kozanoğlu kendisine “Hacı Kirami” lakabını takmıştır.
Bir dönem “Mavili” şarkısıyla meşhur olmuş ve plak yapmıştır.
Radife Hanım İstanbul Radyosu’nda başlayan çalışma hayatını emekliliğine kadar sürdürmüştür. 9 Aralık 1988 yılında da vefat etmiştir.
Radife Erten, Mustafa Sağyaşar, Sevim Tanürek, Ziya Taşkent, Ayla Büyükataman, Bülent Ersoy ve Nazan Sıvacı gibi çok değerli sanatçılarında hocalığını yapmıştır.