Kimseye Etmem Şikayet...
İhsan Raif Hanım (1877-1926), Osmanlı Devleti’nin son döneminde önemli memuriyet görevlerinde bulunmuş Köse Mehmet Raif Paşa’nın (1836-1911) kızıdır.
İhsan Raif Hanım, babasının görevi dolayısıyla 12 yaşına kadar Beyrut’ta yaşamış, oradan da İstanbul’a tayin olmuşlardır. İstanbul’da Taş Konak’ta yaşamaya başlamışlar, çok iyi eğitim almış ve her zaman edebiyatla içiçe olmuştur.
Bir gün kız kardeşi Belkıs ile konakta oynarlarken, Taş Konaktaki odalarına bir hışımla tanımadıkları birisi girer. Şaşkın ve panik halleri bağrışmaya dönüşmüştür. O sırada biri İhsan Raif Hanımı kaçırmak istemiş fakat başarılı olamamıştır. Meğerse bu kişi Mehmet Ali isminde reji memurluğu yapan evli ve çocuk sahibi bir adammış. Evli olmasına rağmen gözü İhsan Raif Hanımdaymış. Konaktaki Arap Bacıları kandırarak böyle bir plan yapmasına rağmen başarılı olamamıştır.
Yaşanan bu olay büyük dedikodulara yol açar ve babası Raif Paşa kızını Mehmet Ali ile evlendirir. İhsan Raif Hanım ne kadar yalvarsa yakarsa da babası kararından dönmez. Üstelik yaşı daha 13 iken.
1890 yılında İzmir’e gelin olarak gitmeye hazırlanan İhsan Raif Hanım 14 yıl geri dönemeyeceği İstanbul’a veda ederken büyük üzüntü içindedir. Hiç sevmediği kocaman bir adamın mecburi karısı olmaktan dolayı içindeki üzüntüsünü, korkusunu ve nefretini ve hatta umutsuzluğunu kâğıda döker.
‘’Kimseye etmem şikâyet, ağlarım ben halime
Titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime
Perde-i zulmet çekilmiş korkarım ikbalime
Titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime’’
Evliliği 14 yıl sürmüş ve kendisini sürekli aldatan kocasından boşanmış ve ailesinin yanına dönmüştür. Bu sırada 3 çocuğu olmuştur.
1926 yılında 49 yaşında vefat etmiştir.
