Bu hikâye ölümün pençesinde olan ve günden güne ölüme yaklaşan bir kadın ile O’na deliler gibi âşık olan eşinin hazin hikâyesidir.
Amir Ateş-İlham Behlül Pektaş
Ben ne zaman bu şarkıyı duysam içime bir hüzün çöker. Annem hep derdi bana, ‘’Seven insan hiç unutmazmış sevdiğini.’’ Bu sözlerde de kalbimi titretir aklıma geldikçe.
Bu hikâye ölümün pençesinde olan ve günden güne ölüme yaklaşan bir kadın ile O’na deliler gibi âşık olan eşinin hazin hikâyesidir. Nalan hanım artık ölümün soğuk nefesiyle son saatlerinin geldiğini anlamıştı. Eşi Faruk sevdiğini çaresizce izliyor elinden geldiği kadar destek olmaya çalışıyordu. Yıllarca aynı yastığa baş koyduğu eşini bir daha göremeyecek olmasının, sarılamayacak olmasının acısıyla eşinin elini tutarak; ‘’Ne olursun bizi bırakma, gayret et’’ seslendi. Nalan hanım konuşamayacak kadar halsizken başını sağa sola hafifçe ve umutsuzca salladı. Adeta ‘ben artık gidiyorum’ der gibiydi, hafifçe gülümsedi. Faruk eşinin elini yavaşça bıraktı ve hemen doktoru çağırmak için odadan dışarı çıktı. Aniden içeri gelen doktor ve hemşire bir müddet sonra, koridorun duvarından güç alarak zorla ayakta duran Faruk beye acı haberi vermişti. Ne yapsalar geri getirememişlerdi sevdiceğini Faruk beyin. Gözyaşları oluk oluk akarken hıçkırıklarına hâkim olamıyordu Faruk…
Aradan üç ay geçmiş artık evdeki o hüzünlü hava dağılmaya başlamıştı. Faruk beyin yakın arkadaşı İlham Behlül Pektaş bir akşam ziyarete gelmişti. Birlikte balkona çıktılar.
‘’Biliyor musun İlham, gülmek ayrılık demekmiş. Ama ben bunu bilemedim. Son gün bana öyle gülümsemişti. Demek ki ayrılık gülümsemesiymiş. Şimdi düşünüyorum kim bilir nerelerdedir? Cennette olduğunu biliyorum ve belki beni oralardan izliyordur.’’
Bu duygusal yoğunluğun varlığından etkilenen İlham Behlül Pektaş Faruk’tan kalem ve kâğıt ister. Az önce arkadaşı Faruk’un söylediği sözlerden çok etkilemiştir. Ve şu dizeler dökülüverir yüreğinden kâğıda;
Ben seni unutmak için sevmedim
Gülmen ayrılık demekmiş bilmedim
Bekledim sabah akşam yollarını
Ölmek istedim bir türlü ölmedim
Aşk bu mu sevda bu mu hayat bu mu
Kalp acı dünya hüzün göz yaş dolu
Aşk bu mu sevda bu mu hayat bu mu
Kalp acı dünya hüzün göz yaş dolu
Şimdi sen kim bilir nerelerdesin
Gelir gecelerden koşarak sesin
Bana en acı haber kiminlesin
Adını içimden hala silmedim
Aşk bu mu sevda bu mu hayat bu mu
Kalp acı dünya hüzün göz yaş dolu
Aşk bu mu sevda bu mu hayat bu mu
Kalp acı dünya hüzün göz yaş dolu
Bu şarkıyı Türk musikisinin usta bestekârlarından Amir Ateş, Segâh makamında bestelemiştir.
