Hayat, hepimize farklı açılardan görünen bir sahne gibidir. Aynı perde açıldığında, kimimiz sahnede rol alan oyunculara, kimimiz dekorun ayrıntılarına odaklanır. Bazıları olayların gidişatını analiz ederken, bazıları da sadece sahnede dönen diyalogların melodisine kapılır. Bu durum, bireylerin nasıl düşündüğüne ve algıladığına dair derin bir göstergedir. Peki, hayat dediğimiz bu oyun gerçekten nedir? Perspektifin bir yansıması mı yoksa perspektifi değiştiren bir olgu mu?
Doğduğumuz andan itibaren bir çerçeveyle çevreleniriz. Ailemizin, kültürümüzün ve toplumumuzun çizdiği bir çerçeve. Bu çerçeve, ilk başta küçük ve dar olabilir; hayatı sadece bize öğretilenlerden ibaret sanırız. Ancak büyüdükçe, dış dünya ile tanıştıkça çerçevemiz genişlemeye başlar. İlk fark ettiğimiz şey, bu hayatın yalnızca bize sunulmuş bir gerçeklik olmadığıdır. Dünyada milyarlarca insan var ve her biri hayatı farklı bir perspektiften yaşıyor. Aynı gerçeği farklı açılardan görüp yorumluyorlar. İşte bu farklılık, hayatın renklerini ve çeşitliliğini oluşturur.
Perspektif, bir bakıma yaşamın anahtarıdır. Bir köyde, tarlaların ortasında doğup büyüyen biri için hayat, toprağın kokusudur, gökyüzünün sonsuz maviliği ve sabahın ilk ışıklarıyla uyanmaktır. Şehirde doğan biri için ise beton binaların arasında süzülen güneş ışığı ve insan kalabalığının yankısıdır hayat. Ne var ki, bu iki insanın da yaşadığı dünya aynı dünyadır, ama hissettikleri, gördükleri ve düşündükleri bambaşka olabilir. İşte bu fark, hayatın büyüsüdür. Aynı yerde, farklı hikayeler ve duygular yaratmak, insan deneyiminin en çarpıcı yanlarından biridir.
Peki, perspektifi ne belirler? Hayatta nereye, nasıl baktığımızı şekillendiren şey nedir? Bazen yaşadıklarımız, bazen aldığımız kararlar, bazen de yalnızca bir an. Zihnimizin kapıları bir rüzgarla açılır ve o rüzgârın nereden estiğini bile fark etmeyiz. Hayatımızı değiştiren kararlar genellikle küçük anların gölgesinde gizlidir. Bir kitap okuruz, bir şarkı dinleriz, bir cümle duyarız ve bir anda her şeyin yönü değişir. Bu, perspektifin nasıl değiştiğinin en güzel örneğidir; ne gördüğümüz değil, nasıl gördüğümüzü değiştiren o küçük kıvılcım.
Hayatın perspektifini etkileyen bir diğer unsur da zamandır. Zaman, bir öğretmendir. 20’li yaşlarımızda hayatı daha sonsuz görürüz; yolun başındayızdır ve seçenekler sınırsız gibi gelir. O yıllarda, hayata dair hayaller ve umutlar, geleceğe dair kocaman bir palet sunar. Ancak zaman geçtikçe, seçimlerimizle şekillenen bir yaşam inşa ederiz. Geri dönüp bakarız ve bazı şeylerin ne kadar önemli olduğunu, bazılarının ise aslında hiç de mühim olmadığını anlarız. Her yaş, her deneyim, perspektifimizi biraz daha olgunlaştırır. Aynı gökyüzüne bakarız belki ama artık yıldızların yerini ezberlemişizdir; yaşadıklarımız, hissettiklerimiz ve öğrendiklerimizle zenginleşmiş bir anlayışa sahibizdir.
Perspektif, aynı zamanda bir özgürlüktür. Kendi bakış açımızı seçme özgürlüğüne sahibiz. Hayatın zorluklarına, güzelliklerine ve değişkenliğine nasıl bakacağımızı biz belirleriz. Bize sunulan bir hikâyeyi kabul etmek zorunda değiliz. Her birimiz, hayatımızın hem yazarı hem de yönetmeni olabiliriz. Yaşadıklarımızın ardında yatan anlamı biz şekillendiririz. Acıdan ders çıkarabilir, mutluluğun küçük anlarını büyütebiliriz. Bir başarısızlık hikayesi yerine, bir öğrenme süreci inşa edebiliriz. Hayatın karmaşası içinde, her deneyim bir öğrenme fırsatı sunar.
Sonuçta, hayatın kendisi sabit değildir. Biz nasıl bakarsak, öyle şekillenir. Aynı manzaraya iki kişi bakabilir ve bambaşka duygular hissedebilir. Birimizin gördüğü karanlık, diğerine huzur verebilir. İşte bu yüzden hayat, bakış açısına göre binlerce farklı anlam taşır. Herkesin perspektifi, kendi hikayesiyle örülmüş bir dünya yaratır. Ve belki de bu dünyaların bir araya gelişi, hayatın kendisini anlamlı kılar.
Hayatın perspektifini değiştirmek cesaret ister. Alışkanlıklarımızdan, inançlarımızdan, bize öğretilen doğrulardan sıyrılmak zor olabilir. Ancak belki de hayatın gerçek anlamı, bu cesarette yatar. Farklı bir açıdan bakmayı öğrenmek, daha önce hiç görmediğimiz renkleri fark etmek… İşte bu, hayatın bize sunduğu en büyük hediyedir. Her gün uyandığımızda, hayatın bize sunduğu yeni bir pencere vardır. Önemli olan, o pencereyi nasıl kullanacağımızdır. Çünkü hayat, bizim nasıl baktığımıza göre şekillenir. Her an, yeni bir keşif fırsatı sunar ve her bakış açısı, yaşam yolculuğumuzu daha anlamlı hale getirir...
Sevgiyle kalın...
